Godzina na Starym Mieście...

Spontaniczny spacer z moją M. zaczęliśmy od przejścia z Pl. Katedralnego na ul. Jezuicką. Tam z różowej kamienicy wyłonił się Perkoz... Biuro Turystyki Przyrodniczej. 

Idąc dalej ulicą Jezuicką w oknie jednej z kamienic przy numerze 14 państwo ROŻEK oferują nam usługi fotograficzne...

Na Starym Mieście istnieją bramy, w których jest coś fascynującego. Dla mnie nawet mały kawałek metalu stanowi obiekt przy którym warto się zatrzymać. 

Kolejna ciekawa brama kamienicy przy ulicy Jezuickiej...

I właśnie tutaj chciałem zrobić jedno z moich zdjęć. Róg ulic Jezuickiej a Dominikańskiej. TEATR STARY, drugi po krakowskim najstarszy taki obiekt w Polsce! Został wybudowany w 1822 r. w miejscu zrujnowanych szesnastowiecznych kamienic. Do momentu powstania Teatru Osterwy stanowił o sile lubelskiej kultury. Potem funkcjonował jako kinoteatr oraz arena dla teatrów żydowskich. W 1983 r. teatr wyświetlił ostatni seans filmowy a późniejsze pożary i brak zainteresowania ze strony władz doprowadził ten obiekt do ruiny. Po licznych perturbacjach w 2007 r. teatr przejęło miasto i jak widać jest efekt...

Obracając głowę w prawo zauważyłem mój ulubiony obiekt do fotografowania... 

Niesamowite staromiejskie lampy...

I staromiejskie dzieciaki, które "zaprosiły" nas na skwer TEATRU im. HANSA CHRISTIANA ANDERSENA, teatru wyłącznie dla najmłodszych...

Utworzony w 1954 r. początkowo nosił nazwę Teatru Lalki i Aktora. 

Teatr powstał w podominikańskich kamienicach widocznych od strony Podwala.

A ta Pani to raczej nie szuka teatru...

Może zafascynowała ją brama wyznań miłosnych...

I chińskich bransoletek...

Jak widać skwer TEATRU im. ANDERSENA ciągle w budowie...

Praca wre... dzieciaki nie mogą doczekać się kolejnych spektakli kukiełkowych...

Część skweru jest już skończona i prezentuje się dość skromnie...

Stare ściany kamienic i widoki na okna mówią same za siebie...

Wychodząc z Teatru skręcamy w ul. Dominikańską i dochodzimy do ulicy Złotej. 

Magiczne lampy a w tle Klasztor Ojców Dominikanów.

Dalej ulica Archidiakońska i tajemniczy gość w oknie kamienicy...

A właściwie trzech tajemniczych panów...

Gdzieś na ścianie z pustaków zauważyłem pozostałości z pewnego spaceru...

 Ludzie zainspirowani "Poematem o mieście Lublin" organizują coroczny przemarsz trasą opisaną przez Czechowicza. W świetle księżyca ruszają z Wieniawy, odwiedzają grób poety przy ul. Lipowej, dalej Krakowskim Przedmieściem i Starym Miastem wchodzą do Kaplicy św. Trójcy na Zamku Lubelskim. Schodząc już nie istniejącą ul. Szeroką spacerowicze przemierzają dawne dzielnice żydowskie Kalinowszczyznę i Czwartek. Tutaj wędrowiec Czechowicza opuszcza nasze miasto...

"Wędrowcze, masz towarzysza. Księżyc w pełni srebrny, dalej pójdzie odtąd za Twoimi krokami..."